Zielone Skałki

Zielone Skałki to pasmo skał wapiennych leżące w Pieninach Spiskich tuż obok Jeziora Czorsztyn poniżej głównego grzbietu tej części Pienin. Na obszarze Zielonych Skałek leżą miejscowości Niedzica-Zamek oraz Falsztyn. Pasmo jest długie na 2 km, a najwyższy punkt wznosi się na wysokość 616 m nad poziom morza. Największe ze szczytów pasma posiadają swoje nazwy; Pieronka, Rybiarka, Ślusarska Skała, Walantowa. Zielone Skałki zbudowane są z krynoidowego wapienia serii czorsztyńskiej. Pomiędzy skałami występują płytkie dolinki i małe łąki. Od strony Zbiornika Czorsztyńskiego Zielone Skały oddzielają strome urwiska wysokie nawet na 100 m. Rybiarka ma pionową ścianę o stumetrowej wysokości, niewidoczne po napełnieniu sztucznego Zbiornika Czorsztyńskiego wodą. Wschodnia część pasma tworzy na Zalewie Czorsztyńskim malowniczy półwysep.

Nazwa Zielone Skałki występuje już austriackich mapach z 1822. Nazwa „Zielona Góra, czyli Tabor” występuje też w gotyckim kościele w Lewoczy na Słowacji. Z Zielonymi Skałkami związane są legendy o skarbach. Szukał ich tutaj podobno proboszcz z Maniowego. Przed zalaniem przez wody Zbiornika Czorsztyńskiego istniała topiel nazywana wówczas „Żyłą od Morskiego”: pisze o niej Bronisław Gustawicz, który w 1880 wszedł na najwyższy szczyt Zielonych Skał.

Zielone Skałki są cenne przyrodniczo, występują tutaj rzadkie gatunki roślin np. pluskwica europejska. Kiedyś istniała tutaj jedyna w Pieninach ostoja żbika. W 1966 ich obszar o powierzchni 24,17 ha został włączony do Pienińskiego Parku Narodowego, a od 1970 otrzymał status obszaru ochrony ścisłej. Jest to jedyna część Pienin Spiskich włączona w obszar parku narodowego i stanowi enklawę parku po drugiej stronie Zbiornika Czorsztyńskiego. Obszar ten nie jest udostępniony turystycznie. Brzegami półwyspu, wzdłuż granicy obszaru chronionego prowadzi gruntowa droga i szlak rowerowy.