Czerwony Klasztor

Czerwony Klasztor, w języku słowackim Červený Kláštor, ufundowany został w 1319 roku przez Kokosza Berzewiczego. Ów magnat węgierski został ukarany za zabójstwo Chyderyka od Gyorgów przykazem ufundowania sześciu obiektów klasztornych i zamówienia czterech tysięcy mszy. Sama miejscowość Czerwony Klasztor (powstała w 1948 roku w efekcie połączenia dwóch wsi; Śmierdzonka (nazwa pochodzi od źródła mineralnego o silnym zapachu siarkowodoru) i Niżne Szwaby oraz osady Czerwony Klasztor z okolicznymi przysiółkami), słynie właśnie z zabytkowego klasztoru, który na początku był siedzibą zakonu kartuzów i kamedułów. Na terenie klasztoru znajduje się gotycki kościół pw. Św. Antoniego budowany od 1360 do 1400 roku. Kościół był rozbudowywany od 1496 do 1506 roku.

Czerwony Klasztor muzeum

Miejscowość leży nad rzeką Dunajec, przy ujściu Lipnika które tworzy tak zwaną Dolinę Św. Antoniego. Po wschodniej stronie góruje nad okolicą Klasztorna Góra 657 m n.p.m. (należąca do Pienin), od zachodu mniejsza Klasztorna Górka 539 m n.p.m. (należąca do Magury Spiskiej). Najlepiej do Czerwonego Klasztoru dojechać drogą z Niedzicy, przejeżdżając przez Starą Spiską Wieś. W sierpniu 2006 roku otwarta została kładka przeznaczona dla ruchu pieszego i rowerowego ze Sromowiec Niżnych. Pieszo i rowerem można także dotrzeć do klasztoru Drogą Pienińską ze Szczawnicy, biegnącą wzdłuż malowniczego Przełomu Dunajca – taka wycieczka jest alternatywą dla spływu tratwą.

Miejscowość od dawna jest odwiedzana przez turystystów. Sprzyja temu bardzo atrakcyjne położenie z widokiem na Trzy Korony. Przy klasztorze znajduje się restauracja Pod Lipą, bufety, sklepy z regionalnymi pamiątkami i oscypkami. Tuż obok znajduje się autocamping plus pole namiotowe. Największą coroczną imprezą organizowaną w muszli koncertowej przy polu namiotowym jest festiwal Zamagurské Folklorné Slávnosti. Na brzegu Dunajca znajduje się przystań flisacka, początek słowackiego Spływu Przełomem Dunajca - (Splav Dunajca na Pltiach) i pawilon PIENAP-u odpowiednika polskiego Pienińskiego Parku Narodowego. Także nad Dunajcem rośnie 15 bardzo starych lip, uznanych oficjalnie w 1972 roku za pomniki przyrody, ich wiek szacuje się na 200-350 lat!